ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ

 «Όταν δεν ζούμε ο ένας για τον άλλον, είμαστε κιόλας νεκροί»…. Τάσος Λειβαδίτης.

Η κοινωνική προσφορά είναι ύψιστη αξία: η χαρά κάποιου είναι μεγάλη όταν δέχεται την προσφορά, είναι πολύ μεγαλύτερη η ευχαρίστηση όταν τη δίνεις.

Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη η οποία ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στην κοινωνία.

Ο εθελοντισμός δεν έχει πλαίσια και όρια, δεν περιμένει υλικά ανταλλάγματα και είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που μπορεί να πάρει διάφορες μορφές και διαστάσεις προωθώντας βασικές αξίες και αρχές.

Εθελοντισμός είναι η αυθόρμητη, ενσυνείδητη κι ανιδιοτελής προσφορά για ενίσχυση του πλησίον, όπου καθένας προσφέρει ολόπλευρα τον εαυτό του στην υπηρεσία του πάσχοντα συνανθρώπου του κι όχι μόνο.

Είναι ο έρωτας για αρωγή και συμπαράσταση στα προβλήματα των άλλων με την έννοια της μη-αμειβό-μενης μη-κερδοσκοπικής κοινωνικής δράσης.

Οι ρίζες του εθελοντισμού είναι βαθιές μέσα στην ιστορία και τη διαχρονική εξέλιξη της κοινωνίας σύμφωνα με τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας και αλληλεγγύης. Ταυτίζεται με τη φιλανθρωπία, όπως χρησιμοποιήθηκε κατά την κλασική εποχή κυρίως για να αποδώσει μια καινούργια αρετή, την αγάπη για τον συνάνθρωπο.

Το «Αγαπάτε αλλήλους», διακηρύσσει αδιακρίτως ο Χριστιανισμός.

Στη σημερινή εποχή, όπου κυριαρχεί ο ατομικισμός, ο εθελοντισμός εμπνέει περισσότερο.

Ο εθελοντισμός είναι δείκτης πολιτισμού μιας κοινωνίας, βασικό στοιχείο - «μέσο» για βελτίωση της ποιότητας ζωής, ακόμη και επιβίωσης.

Είναι πράξη μέσα από την οποία τα άτομα συμβάλλουν χωρίς αντάλλαγμα, στην ευημερία της κοινότητας και της κοινωνίας γενικότερα. Οι εθελοντές αποκτούν νέες δεξιότητες και ικανότητες.

Ο εθελοντισμός δεν έχει πλαίσια και όρια.

Πάνω απ' όλα συνιστά στάση ζωής με ιδιαίτερες αξίες και μορφή ενεργού κοινωνικής συμμετοχής και έκφρασης.

Διακρίνεται σε επίσημο και ανεπίσημο, οργανωμένο ή μη: ο επίσημος αφορά στην προσφορά, λ.χ. προς μία μη κυβερνητική οργάνωση ή ένα ίδρυμα, ενώ ο ανεπίσημος αφορά την προσφορά σε περισσότερο προσωπικό επίπεδο, όπως η βοήθεια, λ.χ. σε κάποιον ηλικιωμένο ή ανήμπορο στο δρόμο.

Ιδιαίτερη απήχηση στις μέρες μας έχει μία συγκεκριμένη μορφή εθελοντισμού που απευθύνεται σε νέους και συσχετίζεται με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, για θέματα όπως είναι η οικολογία, ο αθλητισμός ή βοήθεια κοινωνικών ομάδων που αντιμετωπίζουν κάποια μορφή δυσκολίας (τοξικομανείς, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.ά.).

Αυτή η μορφή εθελοντισμού πραγματοποιείται με μακροπρόθεσμο στόχο την ομαλή ένταξη των νέων στο κοινωνικό σύστημα πέρα από την ανάπτυξη αισθήματος αλληλεγγύης.

Στη χώρα μας, ο εθελοντισμός ως θεσμός δεν παρουσιάζει ανάλογη ανάπτυξη με αυτή άλλων χωρών, όπου συμβάλλει σθεναρά στην οικονομική ανάπτυξη. Σύμφωνα με τον OHE, το 8% του AEΠ των κρατών (σε ορισμένα κράτη μέχρι το 15%) είναι αποτέλεσμα της εθελοντικής δράσης.

Στη Μ. Βρετανία, επί παραδείγματι, 23.000.000 άνθρωποι προσφέρουν εθελοντική εργασία κάθε χρόνο - εργατικό δυναμικό ισοδύναμο με 180.000 εργαζομένους πλήρους απασχόλησης.

Οι Βέλγοι αφιερώνουν 5 ώρες την εβδομάδα σε εθελοντικές δραστηριότητες χωρίς αμοιβή, χρόνος ισοδύναμος με περίπου 200.000 θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Ακόμη 23.000.000 πολίτες (36%) στη Γερμανία και 33% του ενήλικου πληθυσμού στην Ιρλανδία (δηλ. περίπου 1.287.000 άτομα) ασχολείται με τον εθελοντισμό.

Εν κατακλείδι, κανένα κράτος δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς τη συνεισφορά των εθελοντών, ατομικά ή συλλογικά, με τυπικές ή άτυπες μορφές.

O εθελοντισμός είναι θέμα που αγγίζει όλους, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης ή επαγγελματικής ιδιότητας.

Συνιστά εξαιρετικά επιμορφωτική λειτουργία που ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και τη συνύπαρξη, προσδίδοντας νέο περιεχόμενο στη ζωή μας.

Στόχος του εθελοντισμού είναι η ενεργός συμβολή στη χάραξη της κοινωνικής πολιτικής της Δημοκρατίας.

Στις σύγχρονες ατομοκεντρικές κοινωνίες, όπου η ικανότητά για συλλογική επίλυση των προβλημάτων έχει ατονήσει, οι νέοι ως άτομα με μεγαλύτερο αλτρουισμό και «ιδεαλισμό», καλούνται να πρωτοστατήσουν στο εθελοντικό κίνημα, αποκτώντας σοβαρές εμπειρίες, γνώσεις και σχέσεις με την κοινωνία και την εποχή τους.

Γίνονται, έτσι ενεργοί πολίτες, πολιτικοποιούμενοι με τον πιο υγιή τρόπο, αφού η δράση τους δεν αποβλέπει στην ατομική προβολή ή ανέλιξη, αλλά στην ανιδιοτελή προσφορά.
Στόχος του 2012 - Ευρωπαϊκό Έτος Ενεργού Γήρανσης και Αλληλεγγύης μεταξύ των Γενεών – ήταν   να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη συμβολή των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας στην κοινωνία.

Επιδιώκεται η ενθάρρυνση των φορέων χάραξης πολιτικής και των ενδιαφερόμενων μερών σε όλα τα επίπεδα να αναλάβουν δράση για να δημιουργηθούν καλύτερες ευκαιρίες παράτασης του επαγγελματικού βίου και να ενισχυθεί η αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.